De invloeden en inzichten van trauma.💜
Hallo mooi mens,
Je hoeft in het leven niet perfect te zijn maar het zou wel fijn zijn als je weer zoveel als mogelijk, geheeld bent. Dit zodat je weer gaat leven in plaats van overleven. Zodat je jouw pijn niet meer voelt als een last maar zodat je deze kunt omzetten in een bron van innerlijke vrede, bewustzijn en kracht.
🌻 Ben jij er klaar voor om te helen wat gebroken voelt en te bouwen aan een leven wat echt van jouw is?
Over mij.
Zodra ik ging beseffen dat ik toch wel iets mee had gemaakt wat valt onder het kopje ‘traumatische ervaringen vielen eraan de ene kant wel wat dingen op zijn plek.
⭐ Ik ging mezelf beter begrijpen
⭐ Ik kon heel voorzichtig bepaalde reactiepatronen gaan delen met mijn meest dierbaren waardoor zij mij beter konden begrijpen
⭐ Ik begon aan mijn helingsproces en er kwam steeds meer licht in mijn duisternis.
Een stap voor stap traject, niet alleen voor jezelf.
Tot zover heel positief toch. En ja, dat is het ook. Het was en is voor mij nog steeds een stap voor stap traject van bewustwording en mede doordat ik dit traject grotendeels zelf, zonder externe hulp heb doorlopen ben ik tot onmetelijk veel inzichten gekomen over hoe, waarom en waardoor in dit leven maar ook in en door vorige levens. Ook kwam ik er achter hoe belangrijk het is om jezelf te helen. Niet alleen voor jezelf maar ook voor je ouderlijke en voorouderlijke lijnen maar zeker ook voor jou kinderen en kleinkinderen.
Dit laatste liet mijn moeder mij zien juist door, in dit leven, het helingsproces niet bewust te zijn aangegaan. Dit kwam, mijn inziens zeker ook doordat er in haar tijd nog niet zo openlijk over trauma gesproken werd. Gelukkig is dat in deze tijd allemaal een stuk meer bespreekbaar en open. Je wordt niet voor gek verklaart als je ondersteuning nodig hebt bij het verwerkings- en bewustwordingsproces. De stap naar hulp en/of een hulpverlener is daardoor gelukkig een stuk gemakkelijker en toegankelijker geworden.
Mijn moeder liet het mij zien.
Mijn moeder was ook getraumatiseerd en ik heb gezien hoe het haar heeft getekend en hoe haar onbewust zijn hiervan, haar reactiepatronen op haar naasten op een heel pijnlijke manier heeft beïnvloed. Ik heb gezien hoe ze leed en worstelde en ook hoe ze nog vol van onverwerkte emoties, heel boos is overgegaan naar die andere wereld.
Helaas zag ik dit allemaal natuurlijk pas achteraf en zou ik willen dat ik het eerder had herkend. Dat had voor haar maar ook voor ons als naasten veel ellende bespaart en in plaats daarvan begrip, veel vreugde en liefde kunnen geven. Maar door juist dat te hebben mogen inzien heeft het mij nog meer gemotiveerd om daar waar ik kan, te gaan aanvaarden, omarmen, liefhebben en helen.
Mijn moeder is inmiddels, aan gene zijde, geheeld en ik ben haar, nu, heel dankbaar voor de enorme lessen die zij mij tijdens en na haar verblijf hier op aarde, heeft mogen leren.
De emotionele voeten in de aarde.
Het hele traject van heling heeft nogal behoorlijk wat emotionele voeten in de aarde. Onzekerheid, weggestopte weer bovenkomende herinneringen,, pijn, verdriet, boosheid, woede, afgescheiden voelen, je anders voelen dan de rest, je niet goed genoeg meer voelen, angst en je verloren voelen in een wereld waar je je toch al nooit hebt thuis gevoeld. Dit en nog veel meer passeert de revue waardoor je meer dan eens dreigt kopje onder te gaan.
Gelukkig echter zijn er vele vormen van hulp aanwezig waardoor je toch weer elke keer je hoofd weer boven het wateroppervlak uit voelt komen en je weer bevrijdende en ruimte gevende zuurstof kunt inademen. En dan weet je dat je weer een stukje verwerkt en opgeruimd hebt.
Hier doe je het voor.
Want hier doe je het voor. Elke keer weer die beloning van helderheid, momenten van geluk en bevrijding. Na elke keer dat je weer een stukje hebt kunnen helen je weer een stukje sterker en meer bij jezelf en weer dichter bij jouw ‘thuis’ voelen komen
Ik ben verkeerd want ik WAS getraumatiseerd.
Het is wel duidelijk dat ik enorm dankbaar ben dat ik mijn helingsproces destijds ben aangegaan en dat ik inmiddels ook anderen hiermee mag ondersteunen met wat warmte, rust en vooral heel veel begrip en inmiddels ook met het kunnen aanreiken van veel bruikbare handvaten.
Wat mij echter opviel in mijn eigen helingsproces was die ene onder de oppervlakte sluimerende gedachte, ‘ik ben verkeerd want ik was getraumatiseerd”.
Want hoewel je, tijdens het hele proces, uiteraard veel aandacht schenkt aan het opbouwen van je zelfvertrouwen en eigenwaarde is deze ondermijnende gedachte er juist eentje die de kop opsteekt als je al een heel eind gevorderd bent in jouw helingsproces. Juist nu je denkt zo goed bezig te zijn. Dit als een soort overlevingsstrategie van de nog aanwezige resten van jouw eerdere pijnlichaam en bevestiging van jouw onterechte gevoel van minderwaardig zijn.
Hoe komt dit.
Je wordt je bewust dat je een trauma hebt, je gaat hard werken aan jouw helingsproces. Je durft ervoor uit te komen en je durft ook jouw reactiepatronen en emoties met anderen te delen. Je geeft je grenzen steeds duidelijker aan want je hebt het pleasen niet meer nodig en dat doe je dan ook niet meer maar … hier komt het. Jouw diep gewortelde gevoelens van schuld en schaamte (een hardnekkig onderdeel van jouw pijnlichaam) steken nog eventjes hardnekkig de kop op. Gevoelens die een groot onderdeel zijn van het fundament van jouw trauma.
Ze willen het jou nog eventjes onder de neus wrijven dat je weliswaar weer bijna heel bent maar dat je anderen nu niet kunt belasten met jouw toch wel veel eisende grenzen. Laat je hier niet door misleiden maar zeg “dankjewel pijnlichaam ik zie het maar ook dit is niet meer nodig. Ik ben volwaardig en heel en heb recht op mijn eigen grenzen welke ik vanaf nu altijd zal uiten met en vanuit respect naar mezelf en ook met respect voor de ander. Daar is niets mis mee
Het laatste stukje.
En dan ben je aangekomen bij het laatste stukje van jouw helingsproces. Dit wil niet zeggen dat je nooit meer momenten zult hebben van schijnbare terugval maar weet op dat soort momenten dan dat dit maar een restverschijnsel is van je voormalige trauma. Een los eindje, niet meer en niet minder. Je hebt jouw traject moedig en volhardend gelopen en hebt onderweg vele wijsheden en inzichten mogen ontvangen. Je was getraumatiseerd maar je bent nooit verkeerd geweest.
Je hoeft niet perfect te zijn maar wel heel.💜
🌻 Ben jij er klaar voor? Laten we dan samen gaan helen wat gebroken is en bouwen aan een leven wat echt van jou is. Op jouw tempo, op jouw manier en zover als voor jou nu mogelijk is.
✉️ Plan vandaag nog jouw gratis kennismakingsgesprek als jij ook voelt dat het genoeg is geweest.